مستربچ در پزشکی و طب از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که بسیاری از محصولات پزشکی پلیمری با استفاده از انواع مستربچ تولید می شوند. یکی از روش های جدید برای افزایش کیفیت محصولات پلیمری پزشکی استفاده از مستربچ های افزودنی و کامپاند می باشد که کمک بسیاری به بهبود کیفیت و مقاومت این محصولات کرده است. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ویژگی و کاربرد های مستربچ در پزشکی و  طب در ادامه این مطلب همراه ما باشید.

کاربرد مستربچ در پزشکی و طب

در صنعت پزشکی و طب از مستربچ برای تولید انواع تجهیزات پزشکی از جمله: سرنگ، بطری دارویی، لوله پزشکی، بسته بندی استریل، لنز چشمی، تجهیزات جراحی، قطعات پروتز و .. استفاده می شود. بنابراین می توان گفت که کاربرد مستربچ در این حوزه بسیار گسترده است. در بسیاری از محصولات پزشکی و بهداشتی، جلوگیری از رشد باکتری‌ها و میکروب‌ها اهمیت زیادی دارد. مستربچ‌های حاوی افزودنی‌های آنتی‌باکتریال به کار گرفته می‌شوند تا سطح محصولات مانند کاتترها، سرنگ‌ها، دستکش‌ها و بسته‌بندی‌های دارویی دارای خواص ضد میکروبی باشد. این ویژگی‌ها به کاهش خطر عفونت‌های بیمارستانی کمک می‌کند و ایمنی بیمار را افزایش می‌دهد.مستربچ‌ها با اضافه کردن ویژگی‌های خاص به مواد پلیمری، به تولید تجهیزات پزشکی و محصولات دارویی با کیفیت بالا کمک می‌کنند. این ویژگی‌ها شامل افزایش ایمنی، بهبود کارایی، و اطمینان از سازگاری زیستی محصولات است که همه این‌ها در نهایت به بهبود سلامت و رفاه بیماران منجر می‌شود.

مزایای استفاده از مستربچ در تولید تجهیزات پزشکی

بهبود خواص مکانیکی:مستربچ‌ها می‌توانند شامل افزودنی‌هایی باشند که خواص مکانیکی پلیمر را بهبود می‌بخشند، مانند افزایش مقاومت به ضربه، سایش، و خستگی مواد. این ویژگی‌ها به ویژه در تولید قطعاتی که باید دوام و مقاومت بالایی داشته باشند، مانند تجهیزات جراحی یا قطعات پروتز، اهمیت دارد.

 کد های رنگی مختلف:یکی از کاربردهای اصلی مستربچ‌ ها در تولید تجهیزات پزشکی، رنگ‌دهی به قطعات پلاستیکی است. از آنجا که تجهیزات پزشکی باید قابل تشخیص و دسته‌بندی باشند، مستربچ‌ رنگی به کار گرفته می‌شوند تا قطعات و ابزارها به راحتی با کدهای رنگی قابل شناسایی باشند. این کدگذاری رنگی به افزایش دقت و سرعت در استفاده از تجهیزات پزشکی کمک می‌کند.

بهبود خواص ضد باکتری:در تجهیزات پزشکی، جلوگیری از رشد باکتری‌ها و میکروب‌ها بسیار حیاتی است. مستربچ‌های حاوی مواد ضد میکروب و ضد باکتری به پلیمرها اضافه می‌شوند تا سطح قطعات تولید شده خاصیت ضد میکروبی داشته باشند. این خاصیت به جلوگیری از عفونت‌های بیمارستانی و افزایش ایمنی در استفاده از تجهیزات پزشکی کمک می‌کند.

افزایش مقاومت در برابر حرارت:برخی از تجهیزات پزشکی نیاز به مقاومت بالا در برابر حرارت یا تابش اشعه (مانند اشعه ایکس یا فرابنفش) دارند. مستربچ‌های خاص می‌توانند به پلیمرها این قابلیت را بدهند که در برابر این شرایط مقاومت کنند. به عنوان مثال، در تولید سرنگ‌ها، لوله‌های پزشکی یا بسته‌بندی‌های استریل، استفاده از مستربچ‌های مقاوم در برابر حرارت و اشعه ضروری است.

شفافیت و ویژگی‌های نوری: در برخی تجهیزات پزشکی، مانند لنزهای چشمی یا لوله‌های انتقال مایعات، شفافیت و ویژگی‌های نوری مواد بسیار مهم است. مستربچ‌ها می‌توانند برای بهبود شفافیت یا ایجاد خصوصیات نوری خاص در مواد پلیمری به کار گرفته شوند.

بهبود فرآیندپذیری و کیفیت تولید:مستربچ‌ها می‌توانند به بهبود فرآیند تولید کمک کنند. آن‌ها می‌توانند ویژگی‌های پلیمر پایه را بهبود دهند تا فرآیند قالب‌گیری، اکستروژن یا تزریق بهینه‌تر و سریع‌تر انجام شود. این موضوع به کاهش هزینه‌های تولید و افزایش کیفیت نهایی محصولات کمک می‌کند.

انطباق با استانداردهای پزشکی:مستربچ‌های مورد استفاده در تجهیزات پزشکی باید با استانداردهای سختگیرانه‌ای مانند FDA یا ISO 10993 مطابقت داشته باشند. این استانداردها تضمین می‌کنند که مواد مورد استفاده در تماس با بدن انسان ایمن هستند و هیچ واکنش مضری ایجاد نمی‌کنند.

مستربچ و افزودنی چه تفاوت هایی با یک دیگر دارند؟

مستربچ و افزودنی دو مفهوم مهم در صنایع پلاستیک و پلیمر هستند که هر کدام نقش خاصی در بهبود و اصلاح ویژگی‌های مواد پلیمری ایفا می‌کنند. اگرچه هر دو برای تغییر یا بهبود خصوصیات مواد پلیمری به کار می‌روند، اما تفاوت‌های مهمی بین آن‌ها وجود دارد.  افزودنی یک ماده شیمیایی است که به مواد پلیمری به عنوان یک حامل رنگ یا خواص اضافه می شود. از انواع افزودنی می توان به پایدار کننده ها، نرم کننده ها، آنتی اکسیدان، عوامل ضد الکتریسیته ساکن و .. نیز می توان اشاره کرد.

جمع بندی

در نهایت، مستربچ و افزودنی هر دو ابزارهای مهمی برای بهبود و تغییر ویژگی‌های مواد پلیمری هستند، اما با رویکردهای مختلف و در شرایط متفاوتی استفاده می‌شوند. انتخاب بین این دو به نیازهای خاص تولید و نوع محصول نهایی بستگی دارد.